Utile dulci: het nuttige met het aangename.
Zaterdagmorgen half tien staat er weer een mooie groep mensen klaar, waaronder een stel jonkies die op voorhand al een diepe buiging verdienen. Deze keer zijn de wegbermen, rotondes, taluten en slootkanten rond de op- en afritten van de A27 aan de beurt. Maar ook de N214 van Bazelbrug tot aan de Minkeloos en in de periferie van bedrijven en restaurants aldaar om die te ontdoen van afval dat mensen onderweg hebben laten vallen.
De pers komt ook een kijkje nemen en de hoofdredacteur van een natuurblad doet eigenhandig met ons mee. Voorman Bram blijkt cartografische aanleg te hebben gezien zijn kennis en ontwerp van de omgeving daar… en met één blik op de kaart, doeltreffend op z’n auto bevestigd, weet iedereen waar die is of moet zijn. Vervolgens waaieren we uit over het gebied, goed zichtbaar in de oranje hesjes van Korenet… want veiligheid voor alles langs de weg. De bermen verhullen uitbundig in geel en wit datgene wat er eigenlijk niet moet liggen: blik, petfles, glas, plastic, karton en… verleidelijk rode dameslingerie! Watskeburt? Onze ogen zoeken tussen koolzaad, vossenstaart en fluitenkruid en onze grijpstokken pikken alle ellende weg. Vandaag wordt de wereld rond Meerkerk ietsiepietsie schoner en mooier.
Halverwege nuttigen we aangename sponsorkost van Plus Versteeg Meerkerk die ons vanuit de lucht nauwlettend in de gaten houdt met een heuse eigen helikopter. De afvalbuit is ook vandaag weer de moeite waard en Reinigingsdienst Waardlanden zal extra moeten uitrukken om de boel te verwijderen. Geen enkel probleem.
Tot slot krijgen alle guerrillastrijders van vandaag een stempeltje op de hand om vervolgens bij de Mac iets lekkers te bestellen… als waardering voor het kuisen van de ‘achtertuin’. Aardig toch? Jong en ouder weten daar wel raad mee: utile dulci, een goeie combi.
Dank weer aan iedereen die zijn of haar steentje heeft bijgedragen en graag tot laterrrrr…..